Der Konjugator
WEGFALLEN

starkes Verb (al > ie > al > äl)


Indikativ

Präsens

Präteritum

Perfekt

Plusquamperfekt

ich falle weg
du fällst weg
er/sie/es fällt weg
wir fallen weg
ihr fallt weg
sie/Sie fallen weg
ich fiel weg
du fielst weg
er/sie/es fiel weg
wir fielen weg
ihr fielt weg
sie/Sie fielen weg
ich bin weggefallen
du bist weggefallen
er/sie/es ist weggefallen
wir sind weggefallen
ihr seid weggefallen
sie/Sie sind weggefallen
ich war weggefallen
du warst weggefallen
er/sie/es war weggefallen
wir waren weggefallen
ihr wart weggefallen
sie/Sie waren weggefallen

Futur kontinuierlich I

Futur kontinuierlich II

 

 

ich werde wegfallen
du wirst wegfallen
er/sie/es wird wegfallen
wir werden wegfallen
ihr werdet wegfallen
sie/Sie werden wegfallen
ich werde weggefallen sein
du wirst weggefallen sein
er/sie/es wird weggefallen sein
wir werden weggefallen sein
ihr werdet weggefallen sein
sie/Sie werden weggefallen sein
  

Konjunktiv I

Präsens

Perfekt

Futur kontinuierlich I

Futur kontinuierlich II

ich falle weg
du fallest weg
er/sie/es falle weg
wir fallen weg
ihr fallet weg
sie/Sie fallen weg
ich sei weggefallen
du seist weggefallen
er/sie/es sei weggefallen
wir seien weggefallen
ihr seiet weggefallen
sie/Sie seien weggefallen
ich werde wegfallen
du werdest wegfallen
er/sie/es werde wegfallen
wir werden wegfallen
ihr werdet wegfallen
sie/Sie werden wegfallen
ich werde weggefallen sein
du werdest weggefallen sein
er/sie/es werde weggefallen sein
wir werden weggefallen sein
ihr werdet weggefallen sein
sie/Sie werden weggefallen sein

Konjunktiv II

Präsens

Perfekt

Futur kontinuierlich I

Futur kontinuierlich II

ich fiele weg
du fielest weg
er/sie/es fiele weg
wir fielen weg
ihr fielet weg
sie/Sie fielen weg
ich wäre weggefallen
du wärest weggefallen
er/sie/es wäre weggefallen
wir wären weggefallen
ihr wäret weggefallen
sie/Sie wären weggefallen
ich würde wegfallen
du würdest wegfallen
er/sie/es würde wegfallen
wir würden wegfallen
ihr würdet wegfallen
sie/Sie würden wegfallen
ich würde weggefallen sein
du würdest weggefallen sein
er/sie/es würde weggefallen sein
wir würden weggefallen sein
ihr würdet weggefallen sein
sie/Sie würden weggefallen sein

Imperativ

Imperativ

 

 

 

fall(e) weg!
fallen wir weg!
fallt weg!
fallen Sie weg!
   

Infinitiv

Infinitiv I

Infinitiv II

 

 

wegfallenweggefallen sein  

Partizip

Partizip I

Partizip II

 

wegfallendweggefallen