Der Konjugator
SICH BLITZEN

Verbo debole


Indicativo

Presente

Preterito

Perfetto

Piuccheperfetto

-
-
es blitzt sich
-
-
-
-
-
es blitzte sich
-
-
-
-
-
es hat sich geblitzt
-
-
-
-
-
es hatte sich geblitzt
-
-
-

Futuro continuo I

Futuro continuo II

 

 

-
-
es wird sich blitzen
-
-
-
-
-
es wird sich geblitzt haben
-
-
-
  

Congiuntivo I

Presente

Passato

Futuro continuo I

Futuro continuo II

-
-
es blitze sich
-
-
-
-
-
es habe sich geblitzt
-
-
-
-
-
es werde sich blitzen
-
-
-
-
-
es werde sich geblitzt haben
-
-
-

Congiuntivo II

Presente

Passato

Futuro continuo I

Futuro continuo II

-
-
es blitzte sich
-
-
-
-
-
es hätte sich geblitzt
-
-
-
-
-
es würde sich blitzen
-
-
-
-
-
es würde sich geblitzt haben
-
-
-

Imperativo

Imperativo

 

 

 

-
-
-
-
   

Infinito

Infinito I

Infinito II

 

 

sich blitzensich geblitzt haben  

Participio

Participio I

Participio II

 

sich blitzendgeblitzt